Karga İstanbul semalarında uçarken uykusu geldi ve esnedi. Ağzındaki peynir yerçekimi kanunları gereği aşağı doğru süzülürken, masalın diğer kahramanı zarif bir bilek hareketi ile peyniri lüpledi. "Gark!" sesi, Karga'nın "gak" sesini bastırdı.

Geçen sayımızda dikkatimi çeken bir nokta vardı. Şunu Karga'ya çıtlatayım dedim… Derken bu sayıda da aynı nokta ısrarını sürdürdü. Yani diyorum ki, sanırım yazarlarımız artık "mahlas"lar altında kimliklerini örtmekten, kendilerini ortaya koyamamaktan sıkılmışlar anlaşılan. Kimileri satır aralarında kimlikleri hakkında minik-tefek ipuçları vermeye başladılar. Şimdilerde hepimiz bu ipuçlarından, hangi mahlasın, hangi yazara ait olduğu konusunda beyin cimnastiği yapıyoruz.

Değişik bi şii…