Dağ başını duman almış,

Artık böyle şiirler yazılmıyor, böyle marşlar bestelenmiyor. ``75. Yıl Marşı" yazılamadı örneğin. Marş diye bize dinletilen şey ise coşkudan yoksun, sözleri anlaşılmaz, bize uzak... 65 yıl sonra hâlâ 10.Yıl Marşını aynı coşkuyla okuyabiliyoruz. Neden yazılmıyor  peki? Ya da neden yazılamıyor? Cumhuriyete olan inancımız, bağlılığımız, Ata'ya olan saygımız mı azaldı? Neden artık okuduklarımız Ata'ya, cumhuriyete olan sevgiyi, bağlılığı değil de II. Cumhuriyeti, O'nun çok içtiğini, içki ve kadın yüzünden öldüğünü, bu cumhuriyetin artık eskidiğini yazıyor?

Bu kadar çabuk mu eskidi Cumhuriyet?

Bir ülke için 75 yıl nedir ki? Bir insan ömrü... Yüzlerce yıl, binlerce yıl yaşar bir ülke. 75 yıl bir ülke için bebeklik dönemidir henüz. Cumhuriyetin ilanını yaşayan insanlardan o günleri dinleyebiliyoruz hâlâ.  Atatürk öleli 60 yıl olmuş, onu hatırlayanlardan Atatürk'ü dinleyebiliyoruz daha... Her şeyi bu kadar taze... Öyleyse neden bu kadar soğuğuz? Bir şiir bile yazamayacak kadar coşkusuz?